10 juni 2009: workshop Creax

Oma Fiep cirkelt nu al zo'n 4 maanden in de ruimte, wachtend op autronauten die haar moeten bevrijden uit haar toch wel benarde positie: de brandstof waarmee oma door het heelal zoeft is bijna op en oh wee, ook haar voorraad astronautenvoedsel slinkt nu zienderogen. Gelukkig is drinkbaar water geen probleem meer. Maar.. nog even volhouden oma..we zijn nog niet klaar.

Op de planeet Aarde is het ondertussen druk druk druk. In een aantal scholen werden en worden kinderen opgeleid om oma terug thuis te krijgen. Kinderen doen kennis op en leren experimenteren, doen allerlei wetenschappelijke proeven. Maar dat moeten er meer worden. Véél meer.

Daarom schakelen we nu oma's vrienden in.

Als je op zoek gaat naar werkvormen om alle talenten van jonge kinderen te ontdekken en in scholen aan bod te laten komen moet je plat bewandelde paden kunnen verlaten. Daar is denkwerk voor nodig. Maar ook ons denken moet kunnen afwijken van het voor de hand liggende. Innovatief bezig zijn vraagt om een creatief denkproces. De geautomatiseerde denkprocessen die we ons eigen maken om niet telkens opnieuw oplossingen te moeten zoeken voor steeds dezelfde problemen: wat gaan we eten, hoe gaan we naar het werk, hoe geraak je van Brussel naar Gent, .. zorgen er tegelijk ook voor dat we steeds minder onze fantasie gebruiken. Wie steeds met dezelfde hamer op dezelfde nagel klopt weet niet wat gedaan als die hamer ineens stuk gaat of een nieuwe nagel een vijs blijkt te zijn. Iets dergelijks overkomt ons ook in onderwijs: als hoe langer hoe meer kinderen in de klas onze spreek-en schrijftaal niet verstaan, of als kinderen thuis meer of sneller kunnen leren met nieuwe en andere middelen die we zelf niet kennen of niet kunnen gebruiken ontstaat een situatie waarin we creatief moeten zijn in denken en in doen, moeten we andere leermiddelen zoeken. Dan kan je maar beter met zoveel mogelijk mensen nadenken over die leermiddelen. Zo dachten wij toen we Creax vroegen een workshop creatief denken te komen geven in De Speurneus.

Kleuterjuffen, medewerkers van sterrenwachten, een sterrenkundige van de universiteit Brussel, lectoren van de hogescholen van Antwerpen, Brussel en Gent, een filosoof, medewerkers van het centrum voor creatief denken en een centrum voor innovatie, een expert technologie, een spelontwikkelaar, pedagogen, een kabinetsmedewerker van de minister van economische zaken en wijzelf: medewerkers van de pedagogische begeleidingsdienst en de VUB.



Hier zie je één van de vele attributen die Alexander en Diederik meebrachten: een kubusje zo groot als een suikerklontje dat na vochtig maken een handdoekje wordt.



Er werd gebrainstormd, zowel in subgroepen als met de volledige groep. Alexander en Diederik loodsten ons door een denkproces dat ons uiteindelijk een pak materiaal oplevert dat door Creax, en spelontwikkelaar Magda Jacobs worden verwerkt tot een beta-prototype. Met dit prototype keren we terug naar scholen. We zullen testen of dit leermiddel kan bijdragen aan het verrijken van de leeromgeving van kinderen.




De innerlijke mens moest ook versterkt worden. Koekjes, taart, quiches en opgevulde paprika's..voor oma zit het er nog niet in.