maandag 26 oktober 2009

Over de maan... voor Kirsten die op zoek is naar opdrachten en vragen voor kinderen over de maan

Er is een kant van de maan die we vanop de aarde niet kunnen zien. Dat komt omdat de maan even snel rond haar as draait als de aarde. Tijl legt dat aan kinderen als volgt uit: laat kinderen tegenover elkaar staan, met het gezicht naar elkaar gekeerd. Laat de kinderen dan rond hun as draaien tot wanneer ze met de rug naar elkaar gekeerd zijn. Als hun ruggen naar elkaar zijn gedraaid, zien ze elkaar ook niet meer.

Lang lang, heel lang geleden zagen we niet de kant die we nu zien, maar de andere kant, die we nu niet meer kunnen zien. Over die achterkant van de maan zijn al veel liedjes gemaakt. De donkere onzichtbare kant van de maan, de kant die we nooit zien, die spreekt tot de verbeelding.

In elk geval, mijmerend over de maan kom je meestal uit bij " licht en donker" "dag en nacht", "wit en zwart" ... inspirerend voor het zoeken naar opdrachten voor jonge kinderen en waar je toch ook wel kennisoverdracht over de maan kan aan koppelen.

De maan is het enige hemellichaam waarop je met het blote oog details kan zien. Op de maan zie je lichte en donkere plekken, grillige figuren.. wat al eeuwen aanleiding geeft tot fantaseren. We fantaseren over het mannetje op de maan, de maan zelf is soms in ons hoofd een vrouwtje dat naar ons kijkt, soms kijkt de maan boos, of soms zie je dat ze lacht. ..it's all in the mind. Wat zien de kinderen als ze naar de maan kijken? Fantasie gebruiken is een heel belangrijke bezigheid om te kunnen komen tot het vinden van oplossingen voor veel problemen. Fantasie is de motor van ons denken.

Op een zondag gaat Ludegeer hout sprokkelen. Als een priester hem erop wijst dat dat 's zondags niet mag, antwoordt Ludegeer dat de zondag voor hem net zo'n dat is als de maandag
Als straf wordt hij naar de maan verbannen zodat het voor hem altijd maandag is.

zo kwam het mannetje op de maan terecht...

Vroeger werd gedacht dat de donkere vlekken op de maan zeeën waren. Daarom hebben die vlekken de naam van zeeën gekregen. De zee van de helderheid en de zee van de regen.. klinkt dat goed? Nu weten we dat die donkere vlekken geen zeeën zijn. Misschien kunnen de kinderen een andere naam verzinnen voor de donkere vlekken op de maan?

De maan verlicht soms je pad in het donker... nu ja, niet de maan zelf natuurlijk want die geeft geen licht. Hoe komt het dat je de maan kan zien? Want het liedje: "zie de maan schijnt door de bomen, makkers staakt uw wild geraas"... klopt eigenlijk niet helemaal.

De kinderen kunnen met fosforescerende verf een maan schilderen. Die kunnen op voorhand worden opgehangen in het park. De manen kunnen dan oriëntatiepunten zijn in het park. Het zal wel niet donker zijn als je met kinderen van het eerste leerjaar gaat spelen in het park... als de kinderen de maan mee naar huis nemen dan geeft ze ook licht in hun slaapkamer, zelfs als het licht al uit is.

Manen zijn hemellichamen die in een baan rond een planeet draaien. Er worden steeds weer nieuwe manen ontdekt. Niet rond onze aarde natuurlijk, wij hebben maar één maan, maar wel rond andere planeten.

Er ligt ook een kunstwerk op de maan.

Astronauten laten altijd een pakje achter op de maan, voor buitenaards leven? Wat zouden zij achterlaten op de maan voor wezens die willen weten wie wij zijn? Misschien kunnen de kinderen een eigen maanpakket maken met spullen in die zij belangrijk vinden.


Geen opmerkingen:

Oma gaat de ruimte in


  © Blogger templates Inspiration by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP