Het was exact 10 uur deze morgen toen op mijn gsm een bericht verscheen. Tijl die vruchteloos op de bel stond te duwen en dan maar ten lange leste op zijn gsm de woorden "Ding Dong" intikte en doorstuurde. Ja zo geraak je ook binnen. Hij had alweer zijn rugzak mee. Met daarin een taart met ananas. Zelf gebakken. Die Tijl zit vol verrassingen. Da's wel het minste dat we kunnen zeggen na een dag als vandaag.
De hele dag hebben we besteed aan het "finetunen" van het Oma-spel. Schuiven met foam sterretjes en een oplaadbare batterij als pion. We hadden het over maanhoppers en lanceerplatforms, planeten en manen en rode reuzen, witte dwergen en supernova's.. pfff hoe langer hoe meer kom ik tot het besef dat ik iets gemist heb in mijn jeugd. Als vroeger het zandmannetje op de tv was geweest, die vanaf zijn maan slaapkorreltjes naar beneden strooide moest ik gaan slapen. Uren en uren heb ik als kind vanuit mijn bed naar de maan en de wolken liggen kijken want het zandmannetje kwam al om 18 uur. Had ik toen, als uk van 5 of 6 jaar maar een fractie geweten van wat Tijl vandaag allemaal heeft verteld... Dit is volgens mij toch wel een heel goede reden om dit spel te maken en te verspreiden in scholen: kinderen zullen dan wel iets weten over de oh zo boeiende wereld om hen heen.
Het slagveld aan borden en glazen en tassen is afgewassen. Nu alle gegevens nog sorteren en morgen mailen naar Creax en vooral ook naar Marijke. Want die hebben we vandaag gemist.
Wim en Tijl hielden een wedstrijd neus-snuiten. Wim is met ruime voorsprong gewonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten